Najczęściej stosowanymi budowlami wodnymi, służącymi do regulacji koryta rzeki są „ostrogi” i „tamy podłużne”. Buduje się je w formie całego, zaprojektowanego systemu, kierującego przebieg rzeki na dłuższym odcinku. Ogranicza on jej szerokość i chroni naturalne brzegi przed rozmywaniem przez nurt wody.
Ostrogi
Budowane są po obu stronach, prostopadle do brzegu rzeki. Są rozstawione w odpowiednich odległościach i mają wymagane długości.
Tamy podłużne
Budowane są równolegle do brzegu, zaczynając od główek ostróg, w miejscach gdzie brzeg jest najbardziej narażony na rozmycie. Nie dochodzą do następnej ostrogi, tworząc spokojną zatoczkę, która z biegiem czasu jest wypełniana niesionym przez rzekę piaskiem.
Takie budowle regulacyjne wykonywane są na ogół z odpowiednio wyplecionych z wikliny materaców faszynowych, obciążanych narzutem z kamienia. Dzięki temu mają elastyczną konstrukcję i dobrze układają się na dnie rzeki, dostosowując się do jego ukształtowania. Buduje się je z barki, zatapiając poszczególne warstwy materaca przez obciążanie go ciężkimi kamieniami. Jest to technologia dobrze sprawdzona w praktyce i stosowana od wielu, wielu lat.

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.