Karczownik ziemnowodny
Jeśli idąc po kamienistej „główce”, prowadzącej w poprzek Wisły, zdarzyło się wam zobaczyć pod wodą niewielkie ciemne zwierzę o futrze srebrzystym od bąbelków powietrza, to zapewne przez chwilę patrzyliście na karczownika ziemnowodnego. Karczownik doskonale pływa, a przestraszony nurkuje. Ten niewielki gryzoń jest często niesłusznie nazywany „szczurem wodnym”, podczas gdy w rzeczywistości jest bliżej spokrewniony z nornikami. Od podobnej wielkości szczura różni się bardziej krępą budową ciała, krótszym ogonem i bardziej zaokrąglona głową.
Spotykany jest nie tylko nad brzegami rzek i jezior, ale także na wilgotnych łąkach i podmokłych terenach. Gniazdo umieszcza w rozgałęzionych podziemnych korytarzach. W Polsce jest jeszcze gatunkiem w miarę pospolitym, chociaż na wielu obszarach Europy Zachodniej stał się bardzo rzadki. Karczowniki żywią się głównie pokarmem roślinnym, zdarza im się zakradać do ogrodów i ku utrapieniu właścicieli wygryzać dziury w warzywach, jada też owady i ślimaki. O ich obecności mogą świadczyć kopce ziemi, podobne do kretowisk – jednak inaczej niż u kretów wejścia do podziemnych korytarzy znajdują się oddzielnie od kopców ziemi.
Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.
INDEKS