Wiele osób myli mewy i rybitwy. Często uważa się, że mewy żyją nad morzem, a rybitwy na śródlądziu. Nie jest to prawdą. Obie te grupy ptaków związane są z wodą, ale i jedne i drugie można spotkać zarówno nad morzem, jak i nad wodami słodkimi.

Mewa oraz rybitwa to nazwy odnoszące się do całych grup spokrewnionych ze sobą ptaków. W Polsce żyje ich wiele gatunków.

Istnieje szereg ogólnych cech, które pomagają początkującemu obserwatorowi odróżniać mewy od rybitw. Rybitwy są smuklejsze, a kształty ich ciał są bardziej wydłużone niż mew. Nogi rybitw są krótkie, a ogony rozwidlone, zaostrzone na rogach. W locie ptaki tej grupy wydają się zwinniejsze i lżejsze od mew. Rybitwy żywią się naturalnym pokarmem: małymi rybami, bezkręgowcami wodnymi lub owadami zbieranymi ponad roślinnością wodną. W przeciwieństwie do mew nie jedzą odpadków ani padliny.

Mewy są masywniejsze niż rybitw. Mają bardziej zaokrąglone kształty (głów, ogonów, skrzydeł, korpusu) i dłuższe nogi. Można je spotkać nie tylko nad wodami, ale także w oddaleniu od nich, np. w miejscach dokarmiania, przy miejskich śmietnikach albo na wysypiskach śmieci, gdzie chętnie żywią się resztkami jedzenia. Zimę część mew spędza w Polsce, zaś wszystkie rybitwy odlatują w cieplejsze rejony. Jeżeli zimową porą spotkamy w Polsce ptaka, którego uznamy za „mewę lub rybitwę”, na pewno będzie to mewa. Jeżeli zobaczymy takiego ptaka żerującego na wysypisku, polu lub krążącego nad budynkami, czy nawet siadającego na dachach – możemy być pewni, że jest to mewa.