Rozbudowę sieci wodociągowej zlecił prezydent Warszawy, gen. rosyjski Sokrates Starynkiewicz. W latach 1876-1878, projektant i budowniczy sieci kanalizacyjnych i wodociągowych, inż. angielski William Lindley, opracował dla Warszawy projekt miejskiej sieci kanalizacyjno-wodociągowej, następnie realizowany przez jego synów: w latach 1883-1888 – Williama, Heerllina w latach 1888-1904 -Josepha. Woda była czerpana, przewodami przesyłowymi, ssawnymi, zwanymi smokami, bezpośrednio z nurtu Wisły, a od 1906 r. – z ujęć wiślanych na Czerniakowie. Za pomocą stacji pomp przesyłano wodę do Stacji Filtrów (dziś ul. Filtrowa). Oczyszczoną wodę tłoczono do wieży ciśnień i stąd trafiała do odbiorców.
Stacja Pomp Rzecznych Zakładu Wodociągu Centralnego zajmuje się uzdatnianiem i przesyłaniem wody od 3 lipca 1886 r. Na terenie zakładu znajduje się duży osadnik wodociągowy.

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.