Wydra
Wydra jest jednym z żywych symboli ochrony przyrody w Europie – nazywana jest ambasadorem czystych wód, a jej wizerunek widnieje na emblemacie Konwencji Berneńskiej. Jest drapieżnikiem z rodziny łasicowatych (razem z m. in. borsukiem i kuną), żywiącym się rybami, żabami, rakami, a także nadwodnymi drobnymi ssakami i ptakami. W latach 70 jej liczebność była na tak niskim poziomie, że w większej części Europy na zachód od Odry uznano wydrę za zagrożoną wyginięciem. Także w Polsce była na tyle rzadka, że odnalezienie przeze mnie śladów jej obecności na Wiśle powyżej Siekierek (przy południowej granicy Warszawy) w 1980 r. było sensacyjną obserwacja, opublikowaną w „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”. Jedyna wiadomość o występowaniu wydry na tym terenie pochodziła sprzed ponad 120 lat, gdy Wałecki (1881) napisał, że ”Rybacy warszawscy, łowiący zwłaszcza na podrywkę, upewniają, że nieraz zdarza im się widzieć wydry”.
Od lat 80 wydra notowana była na coraz większej liczbie rzek, strumieni, jezior i stawów w całej Polsce. Dziś ślady jej obecności (najczęściej tropy i odchody) napotkać można prawie na całej długości warszawskich brzegów Wisły (poza zabetonowanym lewym nadbrzeżem Śródmieścia). Trzeba dużego szczęścia, aby dostrzec samą wydrę – takie miał mój znajomy ornitolog, który obserwując lot nad Wisłą jednego z zimujących tu bielików nagle na piaszczystej wysepce poniżej dostrzegł wydrę pożerającą rybę.
Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.
INDEKS