Żerań

Dawna wieś książęca, a po włączeniu Mazowsza do Korony – wieś królewska przy szlaku nadwiślańskim z Warszawy do Jabłonny, w miejscu dawnej przeprawy przez Wisłę. Król Władysław IV nadał wieś Kamedułom z Bielan. W końcu XVIII wieku wieś tworzyło 10 gospodarstw rozlokowanych wokół przeprawy , ale już na początku XIX wieku obok wsi z 140 morgami (ok. 78 ha) istniała w okolicy karczma, folwark na 387 morgach (ok. 218 ha) oraz trzy kolonie. Od południa tereny rolne Żerania graniczyły z gruntami należącymi do wsi a następnie praskiej jurydyki – miasta Golędzinów.

Rozwój przestrzenny Warszawy, lokalizacja w pobliżu Żerania głównego portu śródlądowego, przy ujściu kanału obwodowego do Wisły i budowa po II wojnie światowej Elektrociepłowni, spowodowały zniszczenie wsi i osiedla. Historyczne nazwa została znacznie rozszerzona i obecnie dotyczy głównie terenów dawnej Pelcowizny – dawnych gruntów rolnych Golędzinowa.