Certa – Vimba vimba L.1758
Ciało ma kształt wrzecionowaty i jest mocno wydłużone, bocznie ścieśnione. Głowa zakończona wydłużonym, w formie nosa, mięsistym pyskiem o dolnym podkowiastym otworze gębowym. Na linii grzbietu od końca głowy do nasady płetwy grzbietowej występuje wąski pas pozbawiony łusek. Podobna, bezłuska smuga znajduje się także na krawędzi brzucha począwszy od nasady płetw brzusznych. Grzbiet jest ciemny, szary do niebieskawego, boki jaśniejsze, srebrzyste, brzuch biały. W okresie tarła samce przybierają szatę godową. Ich głowa i górna część ciała stają się czarne, błyszczące. Strona brzuszna przybiera kolor pomarańczowy do czerwonawego. Płetwy parzyste i odbytowa czarne. Pysk czarny do niebieskoczarnego. Dorasta do 30-35 cm długości, maksymalnie 50 cm, osiągając masę 1 kg.

Certa jest karpiowatą rybą wędrowną. Migruje na tarło w górę rzek ze swoich żerowisk znajdujących się w przybrzeżnych, słonawych wodach morskich. Tarliska znajdują się w płytkich odcinkach rzek o przejrzystej wodzie, kamienisto-żwirowym dnie i silnym prądzie wody. Dla populacji wiślanej tarliskami były karpackie dopływy Wisły (San, Wisłok, Wisłoka, Dunajec, Raba). By do nich dotrzeć, ryby wstępują do Wisły już od sierpnia do października w roku poprzedzającym tarło. Młode ryby w pierwszych miesiącach życia przebywają w rejonie swych narodzin. Następnie rozpoczynają wędrówkę do morza, w ślad za powracającymi doń po tarle dorosłymi osobnikami. Obecnie populacja certy jest na bardzo niskim poziomie. Po przegrodzeniu Wisły tamą we Włocławku szlak migracji certy został przerwany. Wybudowana w zaporze przepławka nie zapewnia swobodnych wędrówek ryb. Pokarmem młodych cert są okrzemki, sinice i glony nitkowate. Później żerują na larwach owadów. Po dotarciu do morza certy odżywiają się wioślarkami, małżoraczkami, obunogami, ślimakami, wieloszczetami i małżami. Na początku ciągu tarłowego ich głównym pokarmem są larwy ochotkowatych. W trakcie wędrówki ograniczają żerowanie. Po rozrodzie ponownie aktywnie żerują i wracają do morza.

Certa w Wiśle łowiona jest niezbyt licznie. Wymiar ochronny wynosi 30 cm, okres ochronny trwa od 1 stycznia do 30 czerwca, a w Wiśle od zapory we Włocławku do jej ujścia od 1 stycznia do 30 listopada. Dobowy limit połowowy wynosi 5 sztuk.

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.