Gra fabularna nad Wisłą | WisłaWarszawska.pl

Drodzy Poszukiwacze!

W trakcie gry wcielacie się w postać dr Gustawa Relewskiego. Nim rozpoczniecie Waszą przygodę musicie upewnić się, czy jesteście odpowiednio przygotowani. Potrzebne Wam będą trzy elementy:
– dźwiękowy przewodnik, na który składa się zestaw plików oznaczonych odpowiednim numerem misji (od 1 do 5). Pliki muszą być rozpakowane i znajdować się w urządzeniu do odtwarzania plików, np.: telefonie, smartfonie, odtwarzaczu mp3;
– karta gry, oznaczona odpowiednim numerem misji, pobrana ze strony wislawarszawska.pl. Przed rozpoczęciem gry kartę musicie wydrukować;
– coś do pisania, np. długopis, ołówek.

Karta gry składa się z kilku elementów. Jest na niej mapa wskazująca punkty, do których będziecie musieli dotrzeć. Nie jest ważne którędy do nich dotrzecie, ważne byście robili to w określonej numerami kolejności.
Warto także sprawdzić opis zamieszczony po drugiej stronie karty gry oraz odsłuchać plik dźwiękowy „Wprowadzenie”, który zwiera wstęp fabularny.
Punkt na mapie oznaczony numerem 1 to punkt, z którego rozpoczniecie rozgrywkę w terenie. Udajcie się w to miejsce i odsłuchajcie plik dźwiękowy oznaczony cyfrą 1.
Na karcie gry znajdziecie odpowiednio ponumerowane zadania, ilustracje pomocnicze oraz miejsca udzielenia odpowiedzi. Po wykonaniu zadania udajcie się do kolejnego punktu i uruchomcie kolejny plik.

Powodzenia!

Uwaga – jeśli nie chcesz brać udziału w grze, a jedynie posłuchać informacji o poszczególnych punktach, możesz ściągnąć pliki nagrań bez zadań (znajdują się one poniżej, osobno dla każdej ze ścieżek).

Scenariusz gry:

W słoneczny, majowy poranek 1918 roku do plecaka trafiło wszystko, co naszemu podróżnikowi mogło być niezbędne podczas wędrówki: kompas, mapa, bidon z wodą, dodatkowy sweter na wypadek chłodu i scyzoryk. Notes i ołówki były na stałym wyposażeniu plecaka, żeby nigdy o nich nie zapomniał. Zaciągnął mocno sznurek, założył na bakier swój ulubiony kapelusz i wyruszył w poszukiwaniu przygody, a konkretniej rzecz biorąc – w poszukiwaniu Feniksa. Każdy z Was słyszał zapewne o tym mitycznym stworzeniu, o którym krążyły legendy i śpiewano pieśni. Wielu opowiadało tę niesamowitą historię, między innymi Owidiusz, Izydor z Sewilli, Bartłomiej Anglika, Herodot, Laktancjusz, i właśnie poemat tego ostatniego pisarza najbardziej przemawiał do doktora Gustawa.

Jak być może wiecie, Feniks uznawany był na symbol Słońca i zmartwychwstania. Wielkością i budową przypominał orła, o złotym ubarwieniu przechodzącym w czerwień lub purpurę. Wedle różnych podań, przybywał do Egiptu z Arabii co 500 lat, przynosząc w kuli mirry szczątki swego poprzednika, którego składał na ołtarzu słońca w Heliopolis, bądź też pod koniec życia budował gniazdo z cynamonu, mirry i nardu, a następnie je podpalał, spalając w płomieniu, by po kilku dniach z popiołów powstawało pisklę Feniksa. Żyć miał nawet kilkaset lat. Laktancjusz jednak uważał, że ptak mieszkał w dalekiej, przepięknej krainie, gdzie co rano pił 4 razy wodę ze strumienia życia i machał skrzydłami witając Febusa, czyli słońce. Po 1000 latach życia wybierał się do Syrii, gdzie na drzewie palmowym budował sobie grób z soczystych ziół, akantu i mirry. Tam, śpiewając pieśni pogrzebowe, spalał się, a następnie przybierał postać jakby nasionka, następnie jajka, w końcu zaś dorosłego ptaka. Był złoto–czerwony, z ogonem żółtym z kropkami purpury, dziobem białym ze szmaragdowym połyskiem, oczami szafirowymi, pazurami różowymi i złotymi łuskami na nogach. Ta wersja wydarzeń zdecydowanie urzekła naszego badacza, przybyłego niedawno z Rosji.

Ojciec Gustawa, Franciszek Relewski był powstańcem zesłanym na Sybir po powstaniu styczniowym. Zamieszkał wraz z żoną w Irkucku, a po kilku latach przeprowadzili się do Sankt Petersburga. Tu przyszedł na świat Gustaw Relewski. Kiedy osiągnął odpowiedni wiek, podjął naukę na Petersburskim Uniwersytecie Państwowym, gdzie studiował biologię. Pewnego dnia, podczas przygotowań do egzaminów w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej, natrafił na tajemniczy zwój, pochodzący najprawdopodobniej ze skarbu zrabowanego przez Złotą Ordę. W jaki sposób zwój ten znalazł się w Petersburgu – tego nie wiadomo, jednak w taki właśnie sposób Gustaw natrafił na zapiski opowiadające historię Feniksa opisanych przez Laktacjusza. Ukończywszy studia postanowił wyruszyć w świat. Po śladach historii dotarł do Syrii, gdzie tropił prawdopodobne miejsca życia Feniksa. Podróżował po bliskim wschodzie, jednak wszelkie jego starania szły na marne. Nigdzie nie było już śladu po baśniowym ptaku. Zrezygnowany i zmęczony, z poczuciem klęski na ramionach powrócił do domu rodzinnego.

Podczas jednego ze styczniowych wieczorów 1917 roku, ojciec począł snuć opowieści o ojczyźnie, którą przyszło mu opuścić, o Warszawie, takiej pięknej, lecz dalekiej, tajemniczej. Opowiedział też Gustawowi kilka legend warszawskich, między innymi o Bazyliszku, Białej Damie, Syrenie, i Złotej Kaczce. Ta ostatnia dała mu wiele do myślenia, kiedy tego wieczoru zaszedł wreszcie do sypialni, nie mógł zmrużyć oka. Usłyszał od ojca, że szukając złotej kaczki można zabłądzić w podziemiach i nigdy nie wrócić na powierzchnię. Mówią, że wielu już próbowało i słuch o nich zaginął. Ale jeśli ktoś spotka kaczkę, wtedy ta uczyni go bogatym na zawsze. Skojarzył wszystko z ptakiem, który mieszka w dalekiej, pięknej krainie, pijąc wodę ze strumienia życia. Czyżby legenda była jednak prawdą, a Feniks miałby mieć coś wspólnego ze Złotą Kaczką i mieszkać nad Wisłą?

Początek 1917 roku przyniósł Gustawowi nadzieję na spełnienie marzenia i odnalezienie Feniksa, a Rosji strajki i manifestacje, a następnie starcia zbrojne i głód. Uciekaj stąd, synu, ten kraj to teraz beczka prochu, ino patrzeć, jak wybuchnie – przekonywał Gustawa ojciec. Kiedy nastało lato, syn postanowił posłuchać ojca. Spakował kilka książek, najpotrzebniejsze ubrania, opuścił miasto i wrócił do ojczyzny Relewskich, na dawne ziemie polskie, do Warszawy. Odnalazł tu jedną z sióstr ojca, której wcześniej nie znał i zamieszkał i jej skromnym mieszkaniu nieopodal Starego Miasta.

Gustaw wyrusza właśnie na jedną z kilku wypraw wzdłuż Wisły, by odszukać Feniksa, bądź chociaż znaleźć dowody na to, że ów stwór mógł tam kiedykolwiek przebywać. My natomiast podążymy jego śladem, a za przewodnika będzie nam służył pamiętnik Relewskiego, odnaleziony w jednym z antykwariatów warszawskich.