Okoń

Autor: Janusz Ligięza    

OkońPerca fluviatilis L. 1758
Jest jedną z najpiękniej ubarwionych ryb słodkowodnych w Polsce. Grzbiet jest bardzo ciemny, prawie czarny z ciemnoturkusowym odcieniem, boki ciała jaśniejsze, zielonkawe z wyraźnymi schodzącymi z grzbietu ciemnymi smugami. Brzuch biały. Płetwy brzuszne, odbytowa i ogonowa czerwone. Płetwa grzbietowa podwójna, zajmująca prawie cały grzbiet. Pierwsza płetwa grzbietowa jest długa i składa się wyłącznie z długich, ostrych i kujących promieni twardych, druga płetwa grzbietowa jest wyraźnie krótsza i niższa, składa się z promieni miękkich. Całe ciało pokrywa ktenoidalna (grzebykowata) łuska. Ciało okonia jest mniej lub bardziej wygrzbiecone, co jest uzależnione od warunków środowiska, w którym żyje. Otwór gębowy krańcowy uzbrojony w drobne zęby. Okoń jest rybą względnie drapieżną. Odżywia się larwami owadów, wioślarkami, widłonogami, ośliczkami, rakami i rybami. Chętnie poluje na ukleje, drobne płocie, wzdręgi, różanki i kiełbie. Nie gardzi również przedstawicielami swojego gatunku. Okoń zamieszkuje rzeki nizinne i zbiorniki zaporowe, a także słonawe partie Bałtyku dorastając do 50 cm długości. Zasiedla wody prawie całej Europy, północnej Azji i Ameryki Północnej. Został wsiedlony do wód Tasmanii, Australii, Nowej Zelandii i Afryki południowej. Młode okonie tworzą duże stada. Starsze wybierają bardziej samotniczy tryb życia, choć nierzadko spotyka się duże okonie polujące na ryby w niewielkich ławicach. Na swoje schronienie okonie wybierają zakola z prądem wstecznym, zastoiska oraz starorzecza. W Wiśle chętnie przebywa na piaszczystych łachach, gdzie poluje na kiełbie i ukleje. Lubi się przemieszczać i wykazuje znaczną ruchliwość w górę i w dół rzeki.

Tarło okonia przypada na koniec kwietnia i maj. Na miejsce rozrodu wybiera stanowiska o dnie porośniętym roślinnością zanurzoną oraz drobną roślinnością wynurzoną, osłonięte przed wiatrem i falowaniem. Okoń rozwiesza ikrę w postaci wstęg na zatopionych krzakach i innych przedmiotach.

Okoń jest rybą cenioną przez wędkarzy z uwagi na bardzo smaczne mięso. W wodach słodkich nie posiada ustawowo regulowanego wymiaru, ani okresu ochronnego.

Okoń (źródło: Wikimedia, fot. Karelj, domena publiczna)

Okoń (źródło: Wikimedia, fot. Karelj, domena publiczna)

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.

Projekt "Ochrona siedlisk kluczowych gatunków ptaków Doliny Środkowej Wisły
w warunkach intensywnej presji aglomeracji warszawskiej" otrzymał dofinansowanie
z instrumentu Finansowego LIFE+ Wspólnoty Europejskiej oraz ze środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.