W dniach 28 i 29 września oraz 6 października 2013 r. Fundacja Promocji Rekreacji KiM zrealizowała program „Ornitologiczne spływy kajakowe warszawskim odcinkiem Wisły”.
Beneficjentami programu byli mieszkańcy Warszawy, którzy wzięli udział w konkursie „Hasła na pływaki”, w ramach którego należało wymyślić hasło informujące użytkowników Wisły o dużym znaczeniu ochrony ptaków na Wiśle Warszawskiej oraz wysp wiślanych, stanowiących miejsca lęgowe. W projekcie uczestniczyło w sumie 51 osób oraz 15 wolontariuszy, którzy wspierali jego realizację.
Spotykaliśmy się w Porcie Czerniakowskim, gdzie wszyscy uczestnicy po zapoznaniu się z regulaminem i zasadami bezpieczeństwa, po rozgrzewce – wyposażeni w kamizelki asekuracyjne lub ratunkowe – schodzili na wodę w kajakach dwuosobowych. Po krótkim szkoleniu na wodzie, obejmującym techniki bezpiecznego pływania oraz czasie na „zgranie się” par w kajakach, można było już podziwiać piękno Warszawskiej Wisły i obserwować ptaki.

Spływy ornitologiczne rozpoczynały się zapoznaniem ze zwyczajami …bobrów, których żeremia można oglądać już w Porcie Czerniakowskim. Uczestnicy uzbrojeni w lornetki prowadzili obserwacje ptaków na rzece i terenach do niej przylegających. Obserwowaliśmy m.in. mewy śmieszki, dzięcioły, sroki, wrony, gawrony, sójki, pełzacze leśne, kaczki (już wybarwione jesiennie na zielono samce), czaple, kormorany. O zwyczajach ptaków opowiadali uczestnikom przewodnicy i ornitolodzy, m.in. ze Stołecznego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Przy wejściu do Portu Praskiego dwukrotnie udało nam się zobaczyć polującego zimorodka. Przy okazji padł również jeden z powszechniejszych mitów – dowiedzieliśmy się, że bielik nie jest orłem, lecz orłanem. Od orłów odróżniają go nieopierzone skoki, dzięki którym może polować na zwierzęta wodne.

Na jednym ze spływów, przewodniczka, Alicja Gasek, przybliżyła uczestnikom założenia programu „Natura 2000” i Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej. Wyjaśniła, jak powinna wyglądać ochrona siedlisk ptaków i kiedy są okresy lęgowe. Wielką wartością tego projektu było to, że nie korzystaliśmy wyłącznie z wiedzy przyrodników. Niektórzy uczestnicy spływów okazało się prawdziwymi pasjonatami ornitologii i chętnie dzielili się swoją wiedzą.

Spływy ornitologiczne nie były poświęcone wyłącznie obserwacji awifauny. Stały się znakomitą okazją do zapoznania się z roślinnością nadwiślańską, głównie lasami łęgowymi stanowiącymi najbogatsze w gatunki roślin i zwierząt środowiska leśne w Europie. Trasa spływu liczyła ok. 10 km. W trakcie płynięcia zwiedzaliśmy Port Praski i obserwowaliśmy różnorodność ławic rzecznych (łach), a także podziwialiśmy warszawskie mosty. Na zakończenie spływu, wpływaliśmy śluzą na Kanał Żerańskim. Dzięki temu uczestnicy mieli okazję obejrzenia śluzy im. inż. Tadeusza Tillingera, zbudowanej w 1951 r.

Była to nie lada atrakcja i dostarczyła wielu wrażeń. Większość naszych spływowiczów pierwszy raz w życiu miała okazję śluzować się.

Uczestnicy spływów zgodnie podkreślali, jak wielkie wrażenie zrobiła na nich ta prawdziwie dzika rzeka przepływająca przez duże miasto. Również my – organizatorzy byliśmy zaskoczeni wielością gatunków ptaków, także tych najbardziej cennych, bo uznanych w całej Europie za zagrożone wyginięciem, gniazdujących w Dolinie Środkowej Wisły. Na zakończenie spływu każdy z uczestników otrzymał książkę „Ostoja ptaków. Dolina Środkowej Wisły”, aby pogłębiać swoją edukację wiślaną i ornitologiczną.