Piżmak nie jest naszym ojczystym ssakiem – jego ojczyzną jest Ameryka Północna, a w Polsce zadomowił się na początku ubiegłego stulecia. Przez pewien czas był pospolitym zwierzęciem, spotykanym nad brzegami najróżniejszych cieków i zbiorników wodnych: nad rzekami, kanałami, stawami i jeziorami. Obecnie nie jest już tak częsty, co badacze wiążą z ekspansją nowego drapieżnika, norki amerykańskiej.
Z wyglądu piżmak przypomina szczura, ma jednak krótsze uszy i tępo zakończony pysk, a jego długi, prawie nagi ogon jest spłaszczony z boków. Jest świetnym pływakiem i dobrze nurkuje, na lądzie porusza się dość wolno, za to dzięki dużej powierzchni tylnych łap świetnie sobie radzi na grząskim błocie, co w wiślanych warunkach jest przydatną umiejętnością. Jego pokarmem są soczyste części roślin wodnych i lądowych, np. kłącza i łodygi, a rzadziej – także małże i inne drobne zwierzęta. Żyje w norach kopanych w brzegu, których długość może wynosić kilka, a nawet kilkanaście metrów.

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.