Pracowita Wisła

Autor: dr hab. Joanna Angiel    

Praca, jaką wykonuje rzeka, objawia się poprzez jej działalność niszczącą (erozję), transport oraz działalność budującą (akumulację).

Te trzy rodzaje działalności możemy obserwować wielokrotnie na 30-kilometrowym odcinku warszawskiej Wisły, a także w różnych przekrojach poprzecznych jej koryta. Na odcinkach nieuregulowanych brzegów Wisły warszawskiej, np. na odcinku północnym – od Tarchomina do Buchnika lub też na południu – na odcinku od Józefowa do Falenicy na brzegu prawym, obserwujemy działalność erozyjną Wisły, polegającą na niszczeniu brzegu, poprzez jego podcinanie. Skutkuje to jego obsuwaniem się lub obrywaniem. W ten sposób do rzeki dostaje się materiał skalny, który może być transportowany, o ile rzeka posiada odpowiednią ku temu energię. Gdy prędkość przepływu maleje, na skutek np. zmniejszenia się spadku rzeki, zwiększenia jej szerokości itp., niesione rumowisko rzeczne zostanie osadzone (zakumulowane) w postaci ławic piaszczystych śródkorytowych lub ławic przybrzeżnych, zbudowanych zazwyczaj z mułu i piasku (patrz Ławice, kępy – ukształtowanie dna Wisły).

Ciągła praca rzeki, uwidaczniająca się jako: niszczenie, transport, osadzanie materiału skalnego, powoduje zmiany w ukształtowaniu dna Wisły.

woda(2)

Projekt "Ochrona siedlisk kluczowych gatunków ptaków Doliny Środkowej Wisły
w warunkach intensywnej presji aglomeracji warszawskiej" otrzymał dofinansowanie
z instrumentu Finansowego LIFE+ Wspólnoty Europejskiej oraz ze środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.