Skaryszew

Pierwotnie osada targowa, powstała i rozplanowana pod koniec XVI wieku na gruntach wsi Kamion przy Kępie Praskiej nad łachą wiślaną, w związku ze zbudowaniem stałego mostu przez Wisłę. Założona została przez kanonika płockiego Stanisława Skaryszewskiego. W 1641 roku Skaryszew otrzymał prawa miejskie. Na tle pozostałych praskich miast-jurydyk, posiadał najbardziej regularne rozplanowanie, dwa rynki Stary i Nowy, 11 ulic, 10 spichlerzy i kościół parafialny dla całej Pragi (ul. Brukowa). Od 1780 roku był miastem królewskim. Znajdowało się tu wiele dworków magnackich i szlacheckich, szpital dla ubogich, szkoła księdza Bohomolca.

Wraz z Pragą i Golędzinowem po roku 1791, Skaryszew został włączony do Warszawy. Został zniszczony i spalony w czasie Insurekcji, a pozostałą zabudowę rozebrano w czasie budowy fortyfikacji napoleońskich. W sąsiedztwie Skaryszewa nad łachą wiślaną powstał w XIX wieku Port Praski.