Tarchomin

Dawna wieś szlachecka powstała wzdłuż szlaku nadwiślańskiego z Warszawy do Jabłonny. Znana była już średniowieczu. Jej nazwa występuje w dokumentach w XIV wieku. Była to wieś szlachecka, zamieszkała przez ród Jastrzębców-Bolestów. W okresie późniejszym należała do Weslów, Zaliwskich, Ossolińskich, którzy wystawili tu gotycki kościół pod wezwaniem św. Jakuba. W XVIII wieku wieś została połączona z Tarchominkiem, powstał wówczas drewniany dwór. Od 1790 roku stanowiła własność Mostowskich, którzy zbudowali tu klasycystyczny pałac.W 1823 roku na terenie Tarchomina powstała fabryka octu, rozbudowana w XIX wieku przez L. Spiessa . W 1827 roku wieś liczyła13 domów i 184 mieszkańców.

W końcu XIX wieku wieś i dobra tarchomińskie zostały rozparcelowane, w efekcie czego powstały Tarchomin Fabryczny (fabryka Spiessa) i obecny Tarchomin Kościelny. Fabryka w latach późniejszych „zmieniła wytwarzany asortyment”, by dojść do obecnej produkcji: antybiotyków i innych leków. Zniszczona i odbudowana po II wojnie światowej tworzy dzisiejsze Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne. Nazwa dawnej wsi, pochodząca od dóbr, została przeniesiona na istniejące tu osiedle mieszkaniowe (Tarchomiński Zespół Mieszkaniowy).

Tereny dzisiejszego Tarchomina zostały włączone w granice Warszawy w roku 1951. Istniejące do dnia dzisiejszego nazwy terenowe to, obok osiedla Tarchomin: Tarchomin Kościelny, Nowy Tarchomin i Tarchomin Fabryczny.