Ukleja

Autor: Janusz Ligięza    

UklejaAlburnus alburnus L. 1758
Ciało uklei jest smukłe, wydłużone i bocznie ścieśnione. Głowa zakończona otworem gębowym o położeniu półgórnym. Rośnie do niewielkich rozmiarów, osiągając maksymalnie 20 cm długości przy masie ciała 50-60g. Grzbiet uklei ma ciemnozielony kolor niekiedy z ciemnostalowym lub brunatnym połyskiem. Boki srebrzystobiałe, brzuch biały. Płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa może mieć lekko żółte zabarwienie. Grzbietowa i ogonowa jasnoszare. Ukleja zasiedla wody całej środkowej i wschodniej Europy. Występuje w nizinnych rzekach, jeziorach i zbiornikach zaporowych a także w słonawych wodach Bałtyku. Jest bardzo pospolita. Żyje w stadach, tworząc liczne ławice. Żeruje blisko powierzchni. Żywi się głównie planktonem i opadającymi na powierzchnię wody owadami. Ze względu na niewielkie rozmiary często pada ofiarą ryb drapieżnych.

Do rozrodu przystępuje w czerwcu i lipcu, przy temperaturze wody 16-20°C. Na tarło wybiera kamieniste brzegi rzek. Często są to opaski i inne, sztuczne umocnienia brzegów. W jeziorach trze się na granicy wody z lądem, w miejscach wystawionych na falowanie.

Wielu wędkarzy używa uklei jako przynęty na ryby drapieżne. Dobowy limit połowowy wynosi 5 kg.

Ukleja (źródło: Wikimedia, fot. Piet Spaans, licencja CC BY-SA 2.5)

Ukleja (źródło: Wikimedia, fot. Piet Spaans, licencja CC BY-SA 2.5)

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.

Projekt "Ochrona siedlisk kluczowych gatunków ptaków Doliny Środkowej Wisły
w warunkach intensywnej presji aglomeracji warszawskiej" otrzymał dofinansowanie
z instrumentu Finansowego LIFE+ Wspólnoty Europejskiej oraz ze środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.