Węgorz – Anguilla anguilla L. 1758
Jest katadromiczną rybą wędrowną, co oznacza, że w odróżnieniu od łososia, troci wędrownej i certy rozmnaża się w morzu, a żeruje w wodach słodkich. Ciało węgorza jest wężowatego kształtu, pokryte skórą, wydzielającą duże ilości śluzu, w której bardzo głęboko osadzone są drobniutkie, elipsoidalne łuski. Głowa niewielka zakończona szerokim otworem gębowym, zaopatrzonym w drobne, ale bardzo ostre ząbki. Płetwa grzbietowa, ogonowa i odbytowa są ze sobą połączone i pozbawione twardych promieni. Brak płetw brzusznych. Samce osiągają długość rzadko przekraczającą 50 cm i ciężar 350 g, samice są znacznie większe, mogą dorastać nawet do ponad 100 cm. Węgorz przed osiągnięciem dojrzałości płciowej ma grzbiet koloru oliwkowobrązowego lub szarobrązowego. Strona brzuszna jest żółtawa. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej grzbiet staje się ciemny, szarozielony, boki i brzuch srebrzyste, o silnym połysku. Gatunek ten występuje w zlewisku północnej części Oceanu Atlantyckiego od dorzecza Peczory i Morza Białego, Islandii i Wysp Owczych aż po Azory, Wyspy Kanaryjskie i zachodnie wybrzeże Afryki, zlewiska Morza Północnego, Bałtyckiego, Śródziemnego (do Grecji) i Adriatyckiego. Obecnie dzięki zabiegom zarybieniowym szeroko rozprzestrzeniony. W Polsce licznie występował na pojezierzu Mazurskim i Kaszubskim. Głównym szlakiem wędrówek węgorza w Polsce była Wisła i Narew. Po wybudowaniu Zapory we Włocławku oraz zapory w Dębe migracje tego gatunku stały się praktycznie niemożliwe. Dużym zagrożeniem dla migrujących węgorzy są turbiny elektrowni wodnych, które kaleczą i uśmiercają ryby. Węgorz żywi się przede wszystkim bezkręgową fauną denną i drobnymi rybami. Nie gardzi padliną. Potrafi połknąć zdobycz stosunkowo dużych rozmiarów.

Tarło węgorzy ma miejsce w Morzu Sargassowym , przypuszczalnie na głębokości poniżej 100 metrów. Po tarle osobniki dorosłe giną. Larwy węgorza, zwane leptocefalami unoszone są przez Prąd Zatokowy (Golfstrom) w kierunku wschodnim i po upływie 2–3 lat docierają do przybrzeżnych wód europejskich. Następnie wpływają do rzek, głównie na terytoriach Francji i Anglii. W czasie wędrówki leptocefale rosną, aż osiągną ok. 7 cm długości. W wodach słodkich przebywają zazwyczaj od 6 do 10 lat, niektóre osobniki nawet do 15.

Węgorz jest rybą bardzo chętnie łowioną przez wędkarzy. Wymiar ochronny wynosi 50 cm, okres ochronny trwa od 15 czerwca do 15 lipca, a dobowy limit połowowy wynosi 2 sztuki.

Ten opis pochodzi z wirtualnego projektu CHODŹ NAD WISŁĘ, który zrealizowała Fundacja Ja Wisła dzięki dofinansowaniu otrzymanemu z Urzędu Miasta St. Warszawy i wpłat z 1% podatku.